Obecność alkoholizmu w życiu człowieka warunkuje powstanie innych chorób, zarówno tych o podłożu somatycznych, jak i psychicznych. Sama choroba alkoholowa uznawana jest za chorobę przewlekłą, która powoduje utratę kontroli nad ilością i częstotliwością spożywanych napojów procentowych. Szacuje się, że w Polsce żyje około miliona osób z uzależnieniem alkoholowym. Jednocześnie przyjmuje się, że podobna ilość osób pije w sposób szkodliwy. W ubiegłym roku przeciętny Polak spożył ponad 10 litrów czystego spirytusu. Dodatkowo obserwuje się wzrost kobiet pijących. Zaobserwowano również zmianę modelu picia. Do niedawna objawiał się on jako jednorazowe i szybkie wypicie znacznej ilości napojów wysokoprocentowych. W tej chwili coraz częściej korzysta się ze słabszych trunków, takich jak piwo.
Zachorować na chorobę alkoholową może każdy. Oznacza to, że dotyka ona osoby w różnym wieku i o różnym statusie społeczno-ekonomiczno-zawodowym. Cechą charakterystyczną alkoholizmu jest jego powolne pogłębianie się. Początkowo jest całkowicie niezauważalne, jednak po pewnym czasie spożywanie alkoholu staje się priorytetem, przez co zostaje całkowicie utracona kontrola nad własnym życiem i zachowaniem.
Jednym z objawów alkoholizmu jest pojawienie się ciągu alkoholowego, inaczej zwanego cugiem alkoholowym. Jest to stan nietrzeźwości, trwający ponad dwie doby. Pojawia się on w chronicznej fazie uzależnienia, jednak zdarza się również w fazie ostrzegawczej. Alkoholik w momencie trzeźwienia odczuwa nieprzyjemne objawy abstynenckie. Aby sobie z tym poradzić i zniwelować objawy abstynenckie, sięga on po kolejne dawki alkoholu, stawiając siebie w stałym stanie nietrzeźwości.
Innym powszechnym symptomem obecności choroby alkoholowej jest pojawienie się głodu alkoholowego, inaczej zwanego zespołem abstynenckim. Alkoholik odczuwa smak i zapach alkoholu, nawet wtedy, kiedy tego trunku nie ma. Dodatkowo występują takie objawy jak kłótliwość, gorączka, drżenie ciała, koszmary nocne, lęk. Aby poradzić sobie z takim stanem, alkoholik sięga po jedyny znany mu mechanizm obronny, czyli po kolejną dawkę napoju alkoholowego. W ten sposób pogłębia swoje uzależnienie.
Z powyższych opisów wynika jeszcze jeden, podstawowy objaw uzależnienia alkoholowego, czyli całkowita utrata kontroli nad ilością, częstotliwością spożycia alkoholu, a także własnym zachowaniem, czynami, myślami, a w konsekwencji życiem. Alkoholik skupia się jedynie na pozyskiwaniu i konsumowaniu kolejnych dawek alkoholu, całkowicie bagatelizując swoje dotychczasowe obowiązki.
Ciąg alkoholowy określa się mianem permanentnego stanu nietrzeźwości. Aby go przerwać, należy przestać pić. Tym samym zachowanie trzeźwości jest koniecznym warunkiem umożliwiającym uczestnictwo w leczeniu alkoholizmu. Mimo, iż jest to trudne, warto spróbować – wiele osób wygrało walkę z nałogiem. W osiągnięciu trzeźwości pomaga detoks alkoholowy. Za jego pomocą z organizmu usuwane są wszelkie pozostałości alkoholowe i toksyny, które skumulowane są w ciele człowieka w efekcie długotrwałego picia. Po odtruwaniu alkoholowym należy podjąć psychoterapię ze specjalistą, który opracuje indywidualny proces leczniczy.
Alkoholizm wyniszcza człowieka zarówno w aspekcie jego zdrowia fizycznego, jak i psychicznego i społecznego. Taka osoba odczuwa nieprzyjemne konsekwencje zawodowe, finansowe, a także rodzinne. Do najczęściej pojawiających się skutków choroby alkoholowej zalicza się:
Należy pamiętać, że przebywanie w rodzinie alkoholowej jest osobistą tragedią i koszmarem wielu ludzi, którzy nie potrafią poradzić sobie z zaistniałą sytuacją. Podstawą wychodzenia ze współuzależnienia jest zdobycie odpowiedniej wiedzy na temat mechanizmów alkoholizmu, sposobu postępowania z alkoholikiem, a także konsekwentne stosowanie się do zaleceń specjalistów z dziedziny leczenia i terapii uzależnień.
Bardzo często jest tak, że alkoholik za swoje problemy obwinia osoby najbliższe. W ten sposób usprawiedliwia swoje picie przed całym światem. Kluczem do sukcesu jest odporność psychiczna osób współuzależnionych. Jeżeli nie popadną w poczucie winy, jest szansa, iż będą wstanie pomóc alkoholikowi w wyjściu z uzależnienia. Zachowanie asertywności i zdrowego rozsądku jest trudne, aczkolwiek możliwe. Przede wszystkim należy zachować dotychczasowy tryb życia. W przeciwnym razie alkoholik potraktuje to jako zezwolenie na picie. Mimo, iż udzielane zdroworozsądkowe wsparcie jest istotne, to należy pamiętać, że jedynie od wolnej woli i chęci leczenia samej osoby uzależnionej uwarunkowane jest osiągnięcie sukcesu terapeutycznego. Rodzina alkoholika musi odróżnić wyręczanie, ukrywanie i usuwanie konsekwencji picia od zdrowego pomagania i wspierania. W ten sposób alkoholik ma możliwość zdania sobie sprawy ze skali swojego problemu. Każda pozorna pomoc w pełnieniu obowiązków i prac, za jakie na co dzień odpowiadał alkoholik jest zgubna. Znacznie korzystniej jest porozmawiać z alkoholikiem o ośrodku leczenia uzależnień, wskazać konkretne miejsce. Jednak tylko od niego zależy, czy z tej pomocy skorzysta.
Ciąg alkoholowy, zgodnie z definicją, trwa minimum dwie doby od momentu rozpoczęcia picia, jednak jego czas trwania jest indywidualny i ściśle związany z rozwojem choroby alkoholowej. Jedna osoba będzie go przeżywać przez kilka dni, inna nawet kilka miesięcy. Znane są również przypadki osób pozostających w ciągach alkoholowych przez lata. Cug alkoholowy spowodowany jest przez stałą potrzebę spożywania alkoholu. Często tego typu zachowanie wynika z chęci uniknięcia symptomów i objawów zespołu abstynencyjnego, które rzutują na obniżenie samopoczucia i pojawienie się dolegliwości wywołanych trzeźwością. Warto wspomnieć, że ciąg alkoholowy, który nie jest poddawany leczeniu przynosi złe skutki zdrowotne.
Alkohol całkowicie degraduje ogół zdrowia fizycznego i psychicznego. Przede wszystkim zniszczeniu ulegają wszystkie narządy wewnętrzne i układy, szczególnie narażone na działanie etanolu są: narządy układu krążenia, układu pokarmowego, układu oddechowego oraz cały układ nerwowy. Dodatkowo spożywając alkohol w nadmiarze alkoholik naraża się na wyższe prawdopodobieństwo wystąpienia chorób nowotworowych. Tym samym brak leczniczej i terapeutycznej ingerencji w chorobę alkoholową bardzo często skutkuje przedwczesnym zgonem. Choroba alkoholowa degraduje również funkcjonowanie całej rodziny alkoholika, szczególnie destruktywny wpływ wywiera na dzieci wychowujące się w rodzinie alkoholowej, warunkując powielanie wzorców w przyszłości i wystąpienie syndromu DDA.